Al lang voor ik vertrok om een stukje van de Camino te stappen, besliste ik dat het volgende “door de lens van de projector” verhaal zeker dat van mijn stap ervaring zou worden. Het leven heeft mij echter nogmaals laten ervaren dat we geen keuze hebben en eigenlijk niets te plannen hebben, dat neerpennen van ervaringen maar kunnen gebeuren als deze helemaal verwerkt zijn en hun plaatsje gekregen hebben. Ik kan alleen maar vaststellen dat dit voor een emotioneel gedefinieerd wezen als mezelf dan ook nog eens een totaal eigen ritme heeft en niet noodzakelijk past in het door mijn ‘mind’ opgelegde tijdsschema.
Geen stapverhaal dus, maar wel het wedervaren van een weekend met vijf vrouwen begin november in het Baskenland.
Daar staan we dan vertrekkensklaar op vrijdag, nieuwsgierig naar wat het zal worden,. Een beetje nerveus ook. Dit heb je wanneer je uitgenodigd wordt om dingen te plannen voor een groep waarvan je niet alle deelnemers kent. Was dit een echte uitnodiging? Gaan ze het wel leuk vinden? Je neemt ze wel mee naar een plek waar je zelf heel veel van houdt…
Na een “other on time flight” voet aan grond zetten op een zon overgoten tarmac helpt zeker voor de ambiance, de vakantie kan beginnen en al helemaal als we als we in “de betere huurwagen” naar Bayonne rijden. Bij de eerste kop koffie en chocomelk wordt het duidelijk het klikt, we zijn met 5 vrouwen op stap die elk hun eigen unieke verhaal hebben en elk met hun eigen kijk op het leven toch heel open en wijs met elkaar omgaan. Het is ook leuk om te zien hoe verschillend de snelheid is van de verschillende types in de groep, de twee manifesting generators met een motor rechtstreeks aangesloten op de keel zullen gedurende de hele reis duidelijk het voortouw nemen… Zij zullen regelmatig eens op ons dienen te wachten omdat we toch wel wat achterblijven en wij zullen regelmatig eens verbaasd om ons heen kijken waar ze nu toch weer naar toe gehold zijn.
De aankomst in Chateau-basque gebeurt dan ook in opperbeste stemming en wordt er alleen nog beter op wanneer we, na ons geïnstalleerd te hebben in onze prinsessenkamers, vergast worden op een overheerlijk aperitief en avondmaal. Het is ook al heel snel duidelijk dat wanneer er twee dames met het kanaal 13/33 in de groep zijn de gesprekken veel dieper gaan en onthullender zijn dan ditje datjes. Maar zoals het past voor iemand met deze definitie hou ik deze geheimen toch liever voor mij ;-).
De volgende dag begint al even schitterend met een ontbijt op het terras, super leuk, vooral wetende dat het 1 november is en wij hier buiten zitten te genieten van zon en lekkere dingen..
Daarna flaneren langs de dijken in het mooie Biarritz. Sorry zusje, het weer was te mooi om te gaan shoppen, gelukkig vond je dit zelf ook, zo hebben we een goede reden om gauw nog eens terug te komen. We lachen en praten wat af en vragen ons af of dit gender gebonden is, of toch meer te maken heeft met ons type, met onze energie, we raken er niet echt aan uit…
Na nog een verrukkelijke maaltijd, praten en lachen, duiken we ons bed in om de volgende dag fris en monter naar San Sebastian te gaan. Hoe fijn om de stad te ontdekken door de ogen van iemand die zelf jaren in Spanje gewoond heeft en nog steeds herleeft wanneer ze in het Spaans een babbeltje kan doen en zo de leukste plaatsen voor ons weet te ontdekken. Het is niet moeilijk om te zien waarom ze jaren geleden voor haar Spaanse Don Juan viel. Na genoten te hebben van overheerlijke Spaanse Pintxos en ook eens echt de toerist uit gehangen te hebben (rondrit op toeristen treintje), is het even zoeken om de weg terug te vinden naar de wagen. Oei, tetteren en de weg onthouden lijkt toch net iets teveel gevraagd van onze multitaks kwaliteiten…
We sluiten de avond af met nog maar eens een prinsenmaal en een heel intens en leerrijk human design gesprek. De volgende dag nog een bezoekje bij de lokale boer om een smakelijk hammetje en lekkere kaas voor het thuisfront, en dan, na wat herschikking van de bagage, is het terug huiswaarts. Maar niet zonder eerst een datum vast te leggen voor een gezamenlijk dagje Antwerpen. Eén ding staat vast: hier is de basis gelegd voor een jarenlange vriendschap…