Human Design vanuit onze ervaring

Dirk: “Het grootste werk is het doorbreken van de oppervlakte”, zei Ra Uru Hu, die na een intense ervaring in 1987 tot aan zijn dood in 2011, de onvermoeibare boodschapper werd van het systeem. En Leonard Cohen schreef ooit: “Alles heeft een barst in zich, dat is hoe het licht binnenkomt.”

Net als iedereen loop ik rond met een wereldbeeld, conditioneringen en mentale verdedigingsstrategieën die mijn kwetsbaarheden verbergen. Hoe stevig echter die constructies ook lijken te zijn, op een of andere manier dragen ze altijd wel ergens een barst in zich. Wanneer door die barst de Liefde binnenstroomt, het Leven, het Bestaan, dan kunnen ze geen stand houden: ze breken en vallen uiteen.

Dat is de schoonheid die ik vond in mijn proces met Human Design: dat ik steeds opnieuw kan zien en beseffen dat ik niet afgescheiden ben van het bestaan, dat ik niet een of andere mentale verdediging moet optrekken om te kunnen omgaan met het leven – hoezeer ik die neiging ook heb. Dat ik het leven kan vertrouwen.

Wanneer je door de lens kijkt die Human Design biedt, ontdek je zoveel, omdat je begint te kijken als jezelf, doorheen jezelf. Osho zei: “Het leven is een mysterie dat geleefd moet worden, geen probleem dat opgelost moet worden”. En voegde eraan toe: “Wanneer je een mysterie ontmoet, ga er in op.” Dat is voor mij de essentie van Human Design. Om dit mysterie te kunnen vatten, moet je het leven, het leven genoeg vertrouwen om je mentaal over te geven en helemaal op te gaan in je design, in jezelf.

Praktisch gezien gebruik ik Human Design als een instrument dat handvaten en mechanische inzichten geeft, maar bovenal ervaar ik het als een uitnodiging om doorheen al mijn levenservaringen getuige te zijn van de absoluut unieke en gedifferentieerde vorm die mij is geschonken, en de genade en fenomenale schoonheid hiervan te zien en te verankeren.

Lees artikels en berichten van Dirk over Human Design, kracht en kwetsbaarheid. 

Stien: Van mijn kennismaking met Human Design in 2006 tot nu heb ik Human Design op tal van manieren aan anderen proberen uit te leggen. De manier waarop zegt ontzettend veel over mijn eigen proces van groeien in kwetsbaarheid, met de hulp van dit systeem.

Aanvankelijk overheerste vooral de drang naar kennis. Dit moet ik zo snel mogelijk weten, vatten, begrijpen, dacht ik, zodat ik anderen kan overtuigen van het absolute nut van het volgen van je innerlijke autoriteit, van je overgeven aan het leven. Ik deed mijn uiterste best, maar bleef weerstand ondervinden, zowel in mezelf als om me heen.

Langzaam maar zeker – een proces van jaren met de nodige diepe dalen – kwam het inzicht dat een leven lang studeren niet voldoende zou zijn om de complexiteit ervan te vatten, simpelweg omdat het leven zelf zich niet laat vatten, maar gewoon geleefd wil worden. Dit streven naar kennis en weten om mij te kunnen overgeven aan wat is en anderen daartoe aan te zetten, was in feite niets anders dan een zoveelste vorm van mentale controle. Hoezeer ik ook mijn best had gedaan om deze kennis op lichaamsniveau binnen te nemen, toch had ik van het systeem een mentaal construct en een autoriteit gemaakt, terwijl het daar zelf niet om vraagt, integendeel.

Ik zeg nu eerlijk: ik weet niets, ik weet absoluut niets. Ik heb toevallig deze kennis op zak, misschien, als we er samen naar kijken en ik je enkele sleutels aanreik en jij me jouw verhaal vertelt, kunnen we allebei iets meer aanwezig zijn, waarachtig, oprecht. Misschien kan ik jou dan echt zien, en jij mij, zonder oordeel, zonder moéten, zonder iets te moeten verdedigen. Misschien, als ik mezelf de ruimte geef om mijn plek in te nemen, geef ik vanzelf aan jou de ruimte om jezelf te zijn.

Meer kan ik niet doen. Er valt ook niets te doen, behalve mij zien en jou zien, met al onze butsen, builen en barsten, in al onze pracht.

Om het met de woorden van Krishnamurti te zeggen: “Je hoeft niets te doen om jezelf te zijn. Iets anders dan jezelf te zijn; dat kost juist een hoop moeite.”

Lees berichten en artikels van Stien over Human Design, kracht & kwetsbaarheid

Gerda: Ja wat is Human Design eigelijk? Toen ik er 5 jaar geleden mee in contact kwam, dacht ik: “Zou het zo eenvoudig kunnen zijn? Je autoriteit en je strategie volgen?“ Twee jaar van me verdiepen in de kennis leidde mij naar een reading en vanaf dat moment begon het pas echt voor mij… dacht ik. Me verdiepen in de kennis, want ik wou het allemaal begrijpen, maar al gauw voelde ik: nee, dit is het niet voor mij, het gaat om ervaren, experimenteren… met vallen en opstaan leren zien wie ik ben en vooral wie zijn zij rondom mij.

Want  ik ben rustiger geworden, ik geniet meer van het leven omdat ik meer en meer begin te zien hoe wij als mens functioneren, van waar bepaalde reacties komen en daardoor het ook veel meer ga accepteren. Ik begin mezelf liever te zien en ontdek hierdoor dat ik ook van die andere oprechter kan houden.

Alles is maar echt begonnen in de interactie met anderen. De kennis had ik nodig om te kunnen zien, de andere heb ik om het leven mee te ervaren en dit is een boeiende reis met ups en downs, het is een proces van voortdurend ontdekken, van de eenvoud zien en dan weer niet. Weten dat er dagen zijn van een roze bril en dagen van een zwarte bril, weten dat het allemaal mijn eigen perceptie is, is een opluchting. Weten dat mijn waarheid ergens tussen in ligt. Weten dat jouw waarheid even correct is en dit samen aanvaarden voor wat het mag zijn. Een hele uitdaging, maar zo de moeite waard. Ontdekken hoe differentiatie ons niet uit elkaar drijft, maar juist naar elkaar toe brengt.

Een diep verlangen om te delen met anderen en samen te beleven en verder op ontdekking te gaan.

Lees artikels en berichten van Gerda over Human Design, kracht en kwetsbaarheid.

Wie graag wat meer technische informatie wil over het Human Design Systeem, verwijzen we door naar www.jovianarchive.com